مقدمه

بسمه تعالی

هر از گاهی ، احساس دلتنگی خاصی میکنم ، از اونا که تنها با نوشتن برطرف می شه. هروقت جایی رو برای نوشتن میخواستم  اولین فکرم کاغذ و قلم بود.

 اما باگذشت دفعات متعدد از نوشتن افکارم ، احساس میکنم کاغذ و قلم پاسخگوی من نیست ، نه این که خیال کنید کاغذ ظرفیت زیبایی نوشتارم را 

ندارد  نه ، فقط میخواستم کاغذ و قلم را فدای بلبشوی ذهنم نکنم.

چون با این اوضاع و احوال افکارم ، به تجربه فهمیدم که برای هر بار نوشتن حداقل به یک دفتر صد برگ نیاز دارم. که هر صفحه بنویسم و خط بزنم تا به 

مقصود دلم برسم.

اما فکر کنم اینجا دیگه اون خسارات رو نداشته باشم، امیدوارم منو رو میون خودتون بپذیرید

دومینو زندگی

میدونید داشتم فکر میکردم به دومینو ، شاید خنده دار باشه یا اصلاً بگید این موقع شبُ دومینو؟

نمیدونم شاید برای من تازه باشه ، اما فکر میکنم همه ما وقتی به دومینو نگاه میکنیم ، به این فکر نمیکنیم که از کجا شروع شد و به کجا ختم 

خواهد شد.چون در نقطه ابتدایی ایستادیم ، اعتقاد داریم از همین جا که شروع شد ، در همین جا نیز ختم خواهد شد.

ای کاش بعضیامون موقع انجام کارهای ناشایست  ، در نظر داشته باشیم ، بدی که از سمت ما شروع شد ، به خودمان نیز ختم خواهد شد.